عفن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /عَفِن/

صفت[ویرایش]

عفن

  1. (قدیم): بدبو، گندیده، بوی‌گند.
    عفن ممکن است اصطلاحی آذری و از هجاوندی عَ -‌ فِن به معنی مخاط بینی با پیشوند تعجب عَ همراه باشد‌.

واژه‌های مشتق‌شده[ویرایش]