علنیدن

فارسی

مصدر

• /عَلَنیدَنْ/ علنـ + ـیدن

1. فرایند ممکن کردن اطلاع یافتن از چیزی؛ علنی کردن:

   در داکر برای علنیدن فضای‌کاری از راهنمال WORKDIR استفایشد.

فعل

علنیدن

• /عَلَنیدَنْ/

1. اطلاع یافتن از چیزی را ممکن کردن؛ علنی کردن:

   در فایل Dockerfile پوشه‌کاری را با راهنمال WORKDIR /user/app علنیدم.

   بهتره برای پرهیز از تداخل بین پوشه‌های پروژه با پوشه‌های سیستم‌عامل، یه پوشه‌کاری برای فراهمشلان (کانتینر) بعلنیم.

فعل‌ها
بن واژه			علنیدن
بن ماضی			علنید
بن مضارع			علن
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	علنیدم	علنیدی	علنید	علنیدیم	علنیدید	علنیدند
	استمراری	می‌علنیدم	می‌علنیدی	می‌علنید	می‌علنیدیم	می‌علنیدید	می‌علنیدند
	کامل	علنیده بودم	علنیده بودی	علنیده بود	علنیده بودیم	علنیده بودید	علنیده بودند
	التزامی	علنیده باشم	علنیده باشی	علنیده باشد	علنیده باشیم	علنیده باشید	علنیده باشند
	مستمر	داشتم می‌علنیدم	داشتی می‌علنیدی	داشت می‌علنید	داشتیم می‌علنیدیم	داشتید می‌علنیدید	داشتند می‌علنیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	علنم	علنی	علند	علنیم	علنید	علنند
	استمراری	می‌علنم	می‌علنی	می‌علند	می‌علنیم	می‌علنید	می‌علنند
	کامل	علنیده‌ام	علنیده‌ای	علنیده/علنیده‌است	علنیده‌ایم	علنیده‌اید	علنیده‌اند
	ملموس	دارم می‌علنم	داری می‌علنی	دارد می‌علند	داریم می‌علنیم	دارید می‌علنید	دارند می‌علنند
	التزامی	بعلنم	بعلنی	بعلند	بعلنیم	بعلنید	بعلنند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم علنید	خواهی علنید	خواهد علنید	خواهیم علنید	خواهید علنید	خواهند علنید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بعلن			بعلنید
	نهی		نعلن			نعلنید

برگردان

ممکن کردن اطلاع‌یابی

• انگلیسی: announce (en)