فرش

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /فَرش/

اسم

فرش

1. نوعی گستردنی ضخیم بافته شده از الیاف طبیعی یا مصنوعی، قالی.
2. آنچه با آن کف جایی را می‌پوشانند.

زبان دیگر

ریشه لغت

• عربی

اسم

فُرش

1. شیری که از حیوان نوزاییده دوشند؛ آغوز، فله، فرشه نیز گویند.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: carpet
• ایتالیایی: tappeto
• فرانسوی: tapis
• هلندى:kleed, tapijt
• ایتالیایی: tappeto
• انگلیسی: tapis
• footpace
• carpeting
• carpet
• spread
• rug
• paving
• pave
• macadam
• groundsheet

• flag
• cobble
• senna
• pebble
• parquet
• nap
• flooring
• tessellate
• causey
• tile
• doormat
• parquetry
• hard surface
• moquette

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن