فرش

فرش ایرانی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /فَرش/

اسم

فرش

1. نوعی گستردنی ضخیم بافته شده از الیاف طبیعی یا مصنوعی، قالی.
2. آنچه با آن کف جایی را می‌پوشانند.

زبان دیگر

ریشه لغت

• عربی

اسم

فُرش

1. شیری که از حیوان نوزاییده دوشند؛ آغوز، فله، فرشه نیز گویند.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها
انگلیسی: carpet ایتالیایی: tappeto فرانسوی: tapis هلندى:kleed, tapijt ایتالیایی: tappeto انگلیسی: tapis footpace carpeting carpet spread rug paving pave macadam groundsheet		flag cobble senna pebble parquet nap flooring tessellate causey tile doormat parquetry hard surface moquette

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن