فرورئوتار

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • اوستایی

آوایش[ویرایش]

  • /فَرْوَر/اُتار/

اسم خاص[ویرایش]

فرورئوتار

  1. (ادیان): از پهلوانان اوستا و آتش مقدس و طبق همین کتاب، به معنی مؤمن، عمل کننده به مراسم دینی.
    این اصطلاح ممکن با اصطلاحات دیگری چون فرورتی، فرورتیش یا فروردین قرابت داشته باشد.

مترادف‌ها[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

  • نویسه انگلیسی

منابع[ویرایش]

  • تاریخ ماد: ص ۵۹۱
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=فرورئوتار&oldid=839712»