فصیح

از ویکی‌واژه
(تغییرمسیر از فصيح)

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /فَصیح/

صفت[ویرایش]

فصیح

  1. زبان آور، خوش سخن.
  2. ویژگی سخن یا بیانی که روان، روشن، و شیوا است و شنونده یا خواننده آنرا به سهولت درمی‌یابد. دارای فصاحت.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن