قانون ضعیف اعداد بزرگ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [آمار]

  1. قانونی که بر پایۀ آن به‌‌ازای هر عدد دلخواه مثبت، احتمال آنکه اختلاف بین میانگین نمونه‌ای تصادفی و میانگین جامعه بیش از آن عدد باشد، با افزایش اندازۀ نمونه به صفر می‌گراید.

منابع[ویرایش]

«قانون ضعیف اعداد بزرگ» هم‌ارزِ «weak law of large numbers»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر یازدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۳-۴۵-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸