لش

فارسی

ریشه شنارسی

• پیش هند و ایرانی

آوایش

• [لَش]

صفت

لش

1. بیکار، تنبل، بی‌عار.
2. لَشَ :(lasha) در گویش گنابادی یعنی بدن مرده ، لاشه.

اسم

1. گل و لای تیره که در بن حوض و ته تالاب باشد، لجن.
2. لاشه، جیفه.

منابع

• فرهنگ لغت معین

---

برگردان‌ها

انگلیسی: sluggish bulk lumpish lurdane lump