لهجه
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /لَهجِه/
اسم[ویرایش]
لهجه
- شیوه تلفظی از زبانی نسبت به شیوه تلفظی دیگر از همان زبان که ویژه یک ناحیه جغرافیایی معیّن یا طبقه اجتماعی خاصی است. شعلهای از زبان. گویش.
- طرز سخن گفتن و تلفظ. تلفظ واژههای یک زبان به شیوه خاص یک منطقه. گونهای از طرز تلفظهای ویژه یک گروه زبانی.
واژههای مشتق شده[ویرایش]
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن