مؤدب

از ویکی‌واژه

(مُ ءَ دَّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِمف.)

  1. تربیت شده، ادب آموخته، باادب.

جمع[ویرایش]

  • مؤدبان

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(مُ ءَ دِّ)

  1. ادب آموزنده، ادب آموز، تربیت کننده، مربی.

جمع[ویرایش]

  1. مؤدبین.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

عربی[ویرایش]

(اِ