مانساندن

فارسی

مصدر متعدی

[مانِسْانْدَنْ]

1. باعث شبیه دیده‌شدن کسانی یا چیزهایی، به‌ویژه با توضیح مانسته‌‌هایشان:

   یکی از روش‌های آموزاندن، مانساندن مفهوم جدید با پیشتر شناخته شده است.

   او نوشتن فایل‌داکر را به نصب سیستم‌عامل روی یه رایانه مانساند.

صرف فعل

مانساندن

فعل‌ها
بن واژه			مانساندن
بن ماضی			مانساند
بن مضارع			مانسان
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	مانساندم	مانساندی	مانساند	مانساندیم	مانساندید	مانساندند
	استمراری	می‌مانساندم	می‌مانساندی	می‌مانساند	می‌مانساندیم	می‌مانساندید	می‌مانساندند
	کامل	مانسانده بودم	مانسانده بودی	مانسانده بود	مانسانده بودیم	مانسانده بودید	مانسانده بودند
	التزامی	مانسانده باشم	مانسانده باشی	مانسانده باشد	مانسانده باشیم	مانسانده باشید	مانسانده باشند
	مستمر	داشتم می‌مانساندم	داشتی می‌مانساندی	داشت می‌مانساند	داشتیم می‌مانساندیم	داشتید می‌مانساندید	داشتند می‌مانساندند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	مانسانم	مانسانی	مانساند	مانسانیم	مانسانید	مانسانند
	استمراری	می‌مانسانم	می‌مانسانی	می‌مانساند	می‌مانسانیم	می‌مانسانید	می‌مانسانند
	کامل	مانسانده‌ام	مانسانده‌ای	مانسانده/مانسانده‌است	مانسانده‌ایم	مانسانده‌اید	مانسانده‌اند
	ملموس	دارم می‌مانسانم	داری می‌مانسانی	دارد می‌مانساند	داریم می‌مانسانیم	دارید می‌مانسانید	دارند می‌مانسانند
	التزامی	بمانسانم	بمانسانی	بمانساند	بمانسانیم	بمانسانید	بمانسانند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم مانساند	خواهی مانساند	خواهد مانساند	خواهیم مانساند	خواهید مانساند	خواهند مانساند
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بمانسان			بمانسانید
	نهی		نمانسان			نمانسانید