متحتم

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مُتِحَتّم/

صفت

متحتم

1. (قدیم): لازم، ضروری، حتمی.

   تعجیل در اجرای ماده آن مطالب لازم و متحتم است. «امیرنظام»

2. آشکار، مبرهن.
3. واجب کننده، لازم کننده. جمع متحتمین.

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن