متدارک

از ویکی‌واژه

(مُ تَ رِ)

عربی[ویرایش]

(اِ

فارسی[ویرایش]

  1. رسنده به چیزی.
  2. درک کننده، دریابنده ؛

جمع[ویرایش]

  1. متدارکین.
  2. آوردن الفاظی است در ابتدای کلام که موهوم ذم باشد و بقیة کلام به نحوی آورده شود که رفع توهم گردد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین