محاوره

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /مُحاوِرِه/

اسم مصدر[ویرایش]

محاوره

  1. با یکدیگر سخن گفتن، گفتگو کردن، گفتگو.
    ویژگی دیگر این شیوه بیان ... استعمال تعبیرات عامیانه و ترکیبات مأخوذ از محاوره است. «زرین‌کوب»

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]


برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین