مخ

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مُخ/

اسم

مُخ

1. (جانوری)‎: بالاترین و بزرگ‌ترین قسمت مغز که از نیم کره چین و شکنج‌دار تشکیل شده و فعالیت‌های ذهنی‌ای مانند تفکر، حافظه، استدلال، احساس، و نیز اعمال حسی و حرکتی را کنترل می‌کند. مغز.
2. دو نیم کره مغزی را گویند که قسمتی از دستگاه مرکزی اعصاب است و در کاسه سر و در قسمت بالا و جلو قرار گرفته.

• سریانی

اسم

1. زنبور آتشی، بید، حشره.
2. لگام سنگین که بر اسب یا استر سرکش بزنند.

استعاره

1. اصل میانه هر چیز.
2. مخ کسی را خوردن: با گفتگوی زیاد او را خسته کردن.
3. مخ کسی سوت کشیدن: دچار شگفتی شدن.

---

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن