مخبول

(مَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. آن که به فساد عقل و تباهی عضو دچار باشد.
2. در علم عروض خبل اجتماع خبن و طی است در «مستفعلن»، «متعلن» بماند، «فعلتن» به جای آن بنهند و این فاصلة کبری

استعاره

منابع

• فرهنگ لغت معین