مربوب

از ویکی‌واژه

(مَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِمف.)

  1. پرورده شده.
  2. بنده، عبد، مملوک ؛

جمع[ویرایش]

  1. مربوبین.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین