مشعر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /مُشعِر/

اسم[ویرایش]

مُشعِر

  1. آگاه کننده، خبر دهنده، آگاه کننده. حاکی.

ریشه شناسی۲[ویرایش]

مَشعَر

  1. (ادیان): محلی که حاجیان در آن مناسک حج بجای آورند، محل قربانی.
  2. نشانه،علامت، شعور، ادراک، قوه ادراک.
  3. درخت سایه دار.
  4. (جمع): مشاعر.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن