مغانی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /مَغانی/

اسم[ویرایش]

مَغانی

  1. جمعِ معنی؛ منازل. چاره‌ها.
  2. جمعِ مغینه؛ زنان سرودگوی.

اسم[ویرایش]

مُغانی

  1. منسوب به مُغان، کار یا عمل مُغان.
    پر آتش دل ابر و پر آب چشم/ خروش مُغانی و پر تاب خشم «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه