ملنگ

فارسی

(مَ لَ)

صفت

1. سرخوش، مست.

منابع

• فرهنگ لغت معین

آوایش

• هجاوندی :مَلَنْگ
• آیپا:

1. به معنی سر و پا برهنه. مردم سر و پا برهنه و مجرد.

• مست سرخوش. در فرهنگ رشیدی گوید: مردم سر و پا برهنه و مجرد و بیت کاتبی را شاهد آورده و غلط است ، ملنگ همان طافح صفت مست است و بس (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

1. .

• مست و ملنگ: مست طافح (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

. سرخوش. بانشاط (فرهنگ لغات عامیانه جمال‌زاده)

1. .

آوایش

• هجاوندی :مَلَنْگ
• آیپا:

اسم

1. شهری است واقع در جزیره جاوه از کشور اندونزی.
2. دهی از بخش میان کنگی است که در شهرستان زابل واقع است.