مومن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /مؤمِن/

صفت[ویرایش]

مؤمن

  1. دیندار، متدین. کسی که بیشتر از دیگران به مبانی دینی مقید است. مؤمنان، مؤمنون و مؤمنین.
    مؤمن ممکن است اسلامی شده موبد باشد و اصولاً مو در هر دو واژه به معنی مِیِو صدای گربه است، که استعاره‌ای از التماس کردن است، بدین سبب نتیجه کلی از اصطلاحات فوق همان واعظ یا منبری بوده است.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین