موند

از ویکی‌واژه

(مُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. وضع، حال، موقعیت.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

مُونْدَ :(monda) : در گویش گنابادی یعنی مانده است ، هنوز اینجاست ، خسته بودن ، کهنه و فاسد