ناگذر
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زبانشناسی]
- فعلی که به مفعول بیواسطه نیاز ندارد
متـ . لازم
فعل ناگذر، فعل لازم intransitive verb.
منابع[ویرایش]
«ناگذر» همارزِ «intransitive»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دوازدهم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۸-۶۶-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸