ناگذر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [زبان‏شناسی]

  1. فعلی که به مفعول بی‌واسطه نیاز ندارد

متـ . لازم

    فعل ناگذر، فعل لازم intransitive verb.

منابع[ویرایش]

«ناگذر» هم‌ارزِ «intransitive»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دوازدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۸-۶۶-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸