نخاله
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /نُخالِه/
اسم[ویرایش]
نخاله
- هرآنچه که بعد از الک کردن در الک باقی می‌ماند.
- (عامیانه): هر چیز بیهوده و به درد نخور.
- بدجنس، ناتو، حقه باز.
- آدم بی ادب و گستاخ.
- از آن برای اشاره به چیز اسقاط و به درد نخور هم استفاده می شود.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین