نطربوق

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • [نَطر/بوق]

صفت[ویرایش]

نطربوق

  1. (طنز): ول‌گرد، بی‌کاره.
    هر ایرانی را جلوش را بگیری، یک بیاضچه شعر نطربوق علی‌شاه توی جیبش است. (هدایت)

منابع[ویرایش]