پرش به محتوا

نفس‌انسانی

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

فارسی

آوایش

/نَفس/اِنسانی/

اسم مرکب

نفس‌انسانی (فلسفه‌قدیم)‎

نیرویی در انسان که منشاء سخنگویی و خردورزی است.
این کتاب در بیان سلوک راه دین ... و تربیت نفْس انسانی ... بر پنج باب و چهل فصل بنا می‌افتد. «نجم رازی»

مترادف‌ها

نفس، نفس حیوانی، نفس بهیمی، نفس اماره، نفس لوامه، نفس حسی، نفس سبعی

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=نفس‌انسانی&oldid=882834»