نوازنده

از ویکی‌واژه
پرتره زن ایرانی در حال سنتور زدن

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /نَوازَندِ/

صفت فاعلی[ویرایش]

نوازنده

  1. آن که ساز می‌زند یا در نواختن سازی مهارت دارد.
  2. نوازش کننده.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین