نوذر

فارسی[ویرایش]

نوذر

~ نام یکی از پادشاهان ایرانی در شاهنامه که پس از هفت سال با حمله افراسیاب گرفتار و کشته شد. او پسر منوچهر بود و مهمترین اتفاق دوران او به استناد شاهنامه تولد موسیٰ به عبارتی ترویج آیین تورات همراه بود.
چو سوگ پدر شاه نوذر بداشت ..... ز کیوان کلاه کیی بر فراشت
~ ممکن است به دو بخش نو-زر تجزیه گردد و بخش نخست کلمه همان نو و تازه را می‌رساند اما بخش دوم کلمه همان زهر است. دلیل این لقب روشن است این پادشاه طی دوره کوتاهی با بحران داخلی و عدم مشروعیت مواجه سپس مورد هجوم تورانیان قرار گرفت. در معنا و استعاره همان زهر تازه یا جام زهر تازه برای سر کشیدن بود.