ویس

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پارسی باستان

آوایش[ویرایش]

  • /وَیس/

اسم خاص[ویرایش]

ویس

  1. مرتبط با ویسه؛ اصطلاحی اوستایی، شاهنامه‌ای، که مفهومی دینی و قومی قبیله‌ای داشته است.
    دو مفهوم توسط دانشمندان زبان شناس برای این اصطلاح تعبیر شده، نخست به معنی عشیره و خاندان است و دیگر نقطه مسکون و دهکده است.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • تاریخ ماد