تکواژ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [زبان‏شناسی]

  1. کوچک‌ترین واحد انتزاعی معنی‏دار یا نقش‏دار زبان.

منابع[ویرایش]

«تکواژ» هم‌ارزِ «morpheme»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰