تکواژ
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زبانشناسی]
- کوچکترین واحد انتزاعی معنیدار یا نقشدار زبان.
منابع[ویرایش]
«تکواژ» همارزِ «morpheme»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰