شهریار

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پهلوی
جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ شهریار (تهران) دارد
جستجو در ویکی‌سفر ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای شهریار دارد.

آوایش[ویرایش]

  • /شَهریار/

نام‌جا[ویرایش]

شهریار

  1. یکی از شهرهای تقریباً پرجمعیت استان تهران یا البرز. «[۱]

اسم[ویرایش]

  1. شاه، پادشاه. حاکم، فرمانروا. بزرگتر شهر، فرمانروای شهر.
    دوان خون از آن چهره ارغوان/ شد آن نامور شهریار جوان «فردوسی»

برگردان‌ها[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. بخشی از شهر تهران که ۱۷۰۰۰ تن سکنه دارد و مرکز آن کرشته و دیه‌های آن «علیشاه عوض» و «رباط‌کریم» است. در کتاب‌های جغرافیایی قدیم این نام را به یکی از ولایات مشهور نزدیک ری داده‌اند، و حمداﷲ مستوفی از قلعه‌ای به همین نام که در شمال شهر بوده است یاد می‌کند و بعدها شرف‌الدین علی یزدی در شرح جنگ‌های تیمور اسم شهریار را به ری داده است. (از ترجمه سرزمین‌های خلافت شرقی ص ۲۳۴). شهر قدس. ۲/نام پسر برزو، پسر سهراب است در روایات ملی ما و شهریارنامه که منظومه داستانی مختاری در قرن پنجم هجری است. قهرمان آن شهریار بن برزو و آخرین فرد مشهور خاندان گرشاسب است. ۳/از سرداران ایرانی که اردشیر پور شیرویه را کشت. (از حبیب السیر چ طهران ج ۱ ص ۸۸).

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ شاهنامه