پرسته

فارسی

(پَ رَ تِ)

اسم

1. پرستیده، کسی که او را پرستش کنند.

(اِم

صفت

1. پرستش، عبادت.
2. کنیز، خدمتکار.

منابع

• فرهنگ لغت معین