پرهیختن

فارسی

(پَ تَ)

مصدر متعدی

1. پرهختن. فرهیختن. فرهنجیدن:
2. تربیت کردن.
3. پرهیز کردن.
4. رها کردن.
5. برآوردن، برکشیدن.

منابع

• فرهنگ لغت معین