په‌شو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • ایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [پَ شُ]

صفت[ویرایش]

په‌شو

  1. دودل، همراه با شک و گمان، مردد، تردید.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]