پوشاندن

فارسی

مصدر

• /پوشانْدَنْ/ پوشـ + ـاندن

1. مصدر انگیزی پوشیدن؛ کسی را به پوشیدن پوشاکی انگیزیدن (تحریک کردن):

   پوشاندن فقیری به پوشاک نو کاری پسندیده است.

2. باعث پوششتن (پوشیده‌شدن) چیزی توسط کسی شدن:

   پوشاندن لباس هه به فقیر هه کاری پسندیده بود.

3. پنهاندن:

   پوشاندن عیب‌های مردم کار پسندیده‌ای است.

4. پوشیکدن؛ یه لایه روی چیزی کشیدن:

   پوشاندن شیرینی هه با شکلات یکی از رازهای خوشمزه‌شدن‌اشان بود.

فعل

پوشاندن

• /پوشانْدَنْ/

1. فعل انگیزی پوشیدن؛ کسی را به پوشیدن پوشاکی انگیزیدن (تحریک کردن):

   فقیر هه را لباس نو پوشاند.

2. محرک/انگیزنده پوشیدن پوشاکی شدن:

   لباس هه را به فقیر هه پوشاندم.

3. پنهاندن:

   علی همیشه عیب‌های مردم را می‌پوشاند.

4. پوشیکدن؛ یه لایه روی چیزی کشیدن:

   شیرینی‌ها را با شکلات پوشاندم.

فعل‌ها
بن واژه			پوشاندن
بن ماضی			پوشاند
بن مضارع			پوشان
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	پوشاندم	پوشاندی	پوشاند	پوشاندیم	پوشاندید	پوشاندند
	استمراری	می‌پوشاندم	می‌پوشاندی	می‌پوشاند	می‌پوشاندیم	می‌پوشاندید	می‌پوشاندند
	کامل	پوشانده بودم	پوشانده بودی	پوشانده بود	پوشانده بودیم	پوشانده بودید	پوشانده بودند
	التزامی	پوشانده باشم	پوشانده باشی	پوشانده باشد	پوشانده باشیم	پوشانده باشید	پوشانده باشند
	مستمر	داشتم می‌پوشاندم	داشتی می‌پوشاندی	داشت می‌پوشاند	داشتیم می‌پوشاندیم	داشتید می‌پوشاندید	داشتند می‌پوشاندند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	پوشانم	پوشانی	پوشاند	پوشانیم	پوشانید	پوشانند
	استمراری	می‌پوشانم	می‌پوشانی	می‌پوشاند	می‌پوشانیم	می‌پوشانید	می‌پوشانند
	کامل	پوشانده‌ام	پوشانده‌ای	پوشانده/پوشانده‌است	پوشانده‌ایم	پوشانده‌اید	پوشانده‌اند
	ملموس	دارم می‌پوشانم	داری می‌پوشانی	دارد می‌پوشاند	داریم می‌پوشانیم	دارید می‌پوشانید	دارند می‌پوشانند
	التزامی	بپوشانم	بپوشانی	بپوشاند	بپوشانیم	بپوشانید	بپوشانند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم پوشاند	خواهی پوشاند	خواهد پوشاند	خواهیم پوشاند	خواهید پوشاند	خواهند پوشاند
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بپوشان			بپوشانید
	نهی		نپوشان			نپوشانید

برگردان

چیزی را روی چیزی کشیدن

• انگلیسی: cover (en)