پیکریدن

فارسی

مصدر

• /پِیْکَریدَنْ/ پیکر + یدن

1. فرایند عینیدن (تعیین کردن) چگونگی کارکرد یه سیستم.
2. (رایانش) فرایند عینیدن (تعیین کردن) چگونگی عملکرد/کارکرد یه نرم‌افزار:

   پیکریدن پایگاه‌داده پیش از استفادن اش الزامی است.

فعل

پیکریدن

• /پِیْکَریدَنْ/

(رایانش) چگونگی عملکرد/کارکرد یه نرم‌افزار را عینیدن (تعیین کردن):

1. پایگاه‌داده هه (ORM) را پیکریدم تا از سمپاد پستگرس‌کیوال استفاید (استفاده کند).

فعل‌ها
بن واژه			پیکریدن
بن ماضی			پیکرید
بن مضارع			پیکر
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	پیکریدم	پیکریدی	پیکرید	پیکریدیم	پیکریدید	پیکریدند
	استمراری	می‌پیکریدم	می‌پیکریدی	می‌پیکرید	می‌پیکریدیم	می‌پیکریدید	می‌پیکریدند
	کامل	پیکریده بودم	پیکریده بودی	پیکریده بود	پیکریده بودیم	پیکریده بودید	پیکریده بودند
	التزامی	پیکریده باشم	پیکریده باشی	پیکریده باشد	پیکریده باشیم	پیکریده باشید	پیکریده باشند
	مستمر	داشتم می‌پیکریدم	داشتی می‌پیکریدی	داشت می‌پیکرید	داشتیم می‌پیکریدیم	داشتید می‌پیکریدید	داشتند می‌پیکریدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	پیکرم	پیکری	پیکرد	پیکریم	پیکرید	پیکرند
	استمراری	می‌پیکرم	می‌پیکری	می‌پیکرد	می‌پیکریم	می‌پیکرید	می‌پیکرند
	کامل	پیکریده‌ام	پیکریده‌ای	پیکریده/پیکریده‌است	پیکریده‌ایم	پیکریده‌اید	پیکریده‌اند
	ملموس	دارم می‌پیکرم	داری می‌پیکری	دارد می‌پیکرد	داریم می‌پیکریم	دارید می‌پیکرید	دارند می‌پیکرند
	التزامی	بپیکرم	بپیکری	بپیکرد	بپیکریم	بپیکرید	بپیکرند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم پیکرید	خواهی پیکرید	خواهد پیکرید	خواهیم پیکرید	خواهید پیکرید	خواهند پیکرید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بپیکر			بپیکرید
	نهی		نپیکر			نپیکرید

برگردان

رایانش

• انگلیسی: configure (en)