چاک‌بر
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زیست‌شناسی- علوم گیاهی]
- نوعی میوۀ خشک، حاصل از دو یا چند برچۀ یک‌دانه‌ای که پس از رسیدن به واحدهای یک‌دانه‌ای تقسیم می‌شود.
منابع[ویرایش]
«چاک‌بَر» هم‌ارزِ «schizocarp»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هفتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸