چهارششوجهی
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زمینشناسی]
- دیسۀ بلوری مکعبی دارای بیستوچهار وجه متساویالساقین که بهصورت چهارتایی در هر وجه مکعب آرایش یافتهاند.
منابع[ویرایش]
«چهارششوجهی» همارزِ «tetrahexahedron»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هفتم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸