چگل
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- شاهنامه
آوایش[ویرایش]
- چِ/گِل/
اسم[ویرایش]
چگل
- گل و لای، لجن.
- در شاهنامه به معنی سرزمین و قبایل است از نژاد تُرک؛ ترک‌چگل نژاد خاصی از ترک زبانان که در شاهنامه.
- بدو داد ترک چگل سی‌هزار ..... سواران شایسته کارزار (شاهنامه)
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5