کارآگاه

فارسی

صفت مرکب

1. مخبر، جاسوس.
2. پلیسی که لباس شخصی به تن می‌کند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

sleuth

• sherlock
• informer
• gumshoe
• eye
• detective
• beagle
• bloodhound
• sleuthhound