کاروان
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- /کار/وان/
اسم
[ویرایش]
کاروان
- قافله، عده‌ای مسافر که با هم حرکت کنند.
کاروان کلمه ای است که در زبان های فارسی و کُردی مشترک می باشد. این کلمه در مناطق کُردنشین به عنوان اسم پسر به کار برده می شود.
کاروان کلمه ای مشتق بوده و ساختار آن به صورت زیر است:
کاروان = کاره + وان(بان) به معنی: آنچه سپاهیان آن را پاس می دارند، رهبر سپاه. ––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین