کاروان

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• کاربان

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /کار/وان/

اسم

کاروان

1. قافله، عده‌ای مسافر که با هم حرکت کنند.

   تلفظ کهن‌تر کاربان یا دقیق‌تر کربان بوده، ظاهرا به معنی محافظ و بلد مسافران با شتر در دنیای قدیم است.

2. خانه‌ی سیاری که به انتهای خودرو می‌بندند

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: caravan
• ژاپنی: キャラバン
• فرانسوی: carouan، caravane
• ایتالیایی: carovana
• انگلیسی: convoy
• caravan
• motorcade
• carnival
• dog star
• sirius
• mardi gras

منابع

• فرهنگ لغت معین