کران
فارسی[ویرایش]
(کَ)
اسم[ویرایش]
- طرف، کنار، حاشیه.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(کُ)
- اسبی را میگویند که رنگش زرد، حنایی یا قهوهای روشن باشد. کُرَند، کُرَن، کُرَنگ و کورنگ هم گفته میشود.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
اسم[ویرایش]
کران (جمع کرانها)
- کناره. طرف. لب. لبه.
- حاشيه. جانب. حد.
برگردانها[ویرایش]
- انگلیسی
- bound