کرکس

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /کَر/کَس/

اسم[ویرایش]

کرکس

  1. از مرغان شکاری با جثه بزرگ و منقار و چنگال قوی که لاشه جانوران دیگر را می‌خورد؛ لاشخور، مردارخوار هم می‌گویند.
    کرکس از دو کلمه خالص کَر - کَس تشکیل شده و مفهوم کلی از اصطلاح بی‌سر و صدا بودن پرنده؛ همچنین استعاره‌ای از در کمین بودن نامحسوس جانورانی که قرار است بزودی به مرگ طبیعی بمیرند.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین