کمیل
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [کم/ ایل]
قید[ویرایش]
کمیل
- به معنای کمال یافته
- به معنای باستانی آن یعنی قبیله کم جمعیت، عشیره و قبیله‌ای که عده و عُده کم دارد.
ریشه شناسی ۲[ویرایش]
- عربی
اسم[ویرایش]
- اسم یکی از یاران با وفای امام علی.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|