کودک

فارسی

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /کِودَک/

اسم

کودک

1. بچه انسان تا قبل از بلوغ.

صفت

1. طفل، خردسال.

––––

برگردان‌ها

Translations

• انگلیسی:child
• انگلیسی: tyke
• trot
• tike
• kid
• infant
• chit
• child
• bantling
• baby
• babe

• suckle
• puerilism
• pedology
• pediatrics
• kindergarten
• it
• infanticide
• childlike
• babyish
• toddler
• suckling

• pedometer
• pedimeter
• nurture
• eros
• toddle
• pedagogy
• dewy eyed
• weanling
• churr
• cupid
• teething ring

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن