گرس

فارسی

اشکال دیگر

• گروس‎ (gorus)

ریشه‌شناسی ۱

از پارسی میانه [script needed] (wls /wars/, “مو”), از نیا-ایرانی *wálśah (همریشه با اوستایی 𐬬𐬀𐬭𐬆𐬯𐬀‎ (varəsa, “موی(سر)”), سغدی [script needed] (wrs /wars/, “مو”) ) , از نیا-هندو-ایرانی *wálćas (همریشه با سانسکریت वल्श (válśa, “شاخه”)), از نیا-هندو-اروپایی *wólḱ-o-s (همریشه با نیا-اسلاوی *volsъ (“مو”) ).همچنین بسنجید با وامواژگان ایرانی در Old Armenian վարս (vars, “مو”) و վարշամակ (varšamak, “چادر، روبنده”), .

اسم

گرس (جمع گرس‌ها)

1. موی پیچیده.
2. موی باف زنان، موی پیچه.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

اسم

1. گرسنگی. مق سیری.

منابع

• فرهنگ لغت معین