گلیم گوش

از ویکی‌واژه

(~.)

اسم مرکب[ویرایش]

  1. موجودی متوهم به شکل آدمی با گوش‌های بزرگ به حدی که یک گوش را بستر و دیگری را لحاف می‌کرده اند؛ گوش بس

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین