گوشدار

صفت فاعلی

1. گوش دارنده:
2. دارای گوش، دارندة گوش، دارای آلت شنوایی.
3. شنونده، سام

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. آن که استراق سمع کند.
2. متوجه، مراقب.
3. محافظت کننده، نگهبان، حامی، حمایت کننده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

ear