یر به یر

فارسی

ریشه لغت

• ترکی

آوایش

• /یِر/بهَ/یِر/

اسم مرکب

یر به یر

1. جا به جا. تعویض، معاوضه.

مصدر لازم

1. یر به یر شدن به‌معنی بی‌حساب شدن، نه بدهکار بودن و نه طلبکار بودن.

منابع

• فرهنگ لغت معین