unison

انگلیسی

ریشه‌شناسی

از انگلیسی میانه unisoun، از فرانسوی میانه unisson، از لاتین قرون وسطی unisonus (“هم صدا”)، از لاتین uni- + sonus (“sound”).

تلفظ

• آیپا: /ˈjunɨsən, -zən/

اسم

unison (usually شمارش‌ناپذیر، جمع unisons)

1. اتحاد، اتفاق
2. یک‌صدایی
3. هم‌آوایی، هم‌صدایی، هم‌آهنگی

اختصار

• (موسیقی): p1

هم‌خانواده

مشتقات

unisonal unisonance

unisonant unisonous

قلب حروف

• unions, nonius, unions