جهان
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ جهان دارد |
آوایش[ویرایش]
- /جَهان/
اسم[ویرایش]
جَهان
- (نجوم): کیهان، عالم، گیتی، دنیا.
- زمین، پهنه کُره خاکی، بخشی از خاک یا فضا که در حیطه موجودات خاص یا امر خاصی است.
صفت فاعلی[ویرایش]
جِهان
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن